ਮਨ ਦੀ ਇੱਕ ਧਰਵਾਸ ਲਈ;ਕੋਈ ਆਸਰਾ ਜਿਹਾ ਲਭ ਰਿਹਾਂ!
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਮੇਰੀ ਦਾ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਦ ਅੰਤ ਹੈ!
ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਆਖਿਰੀ ਪਲ ਐਨ ਨੇੜੇ ਹੈ ਕਿਤੇ!
ਸੋਚਦਾਂ ਦੋ ਚਾਰ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਲਈਏ ਹੁਣ ਝੱਟ ਘੜੀ!
ਜੇ ਕੋਈ ਗੁਸਤਾਖੀਆਂ ਜਾਂ ਗਲਤੀਆਂ ਵੀ ਹੋਣ ਤਾਂ!
ਸੋਚਦਾਂ ਹੁਣ ਮੰਗ ਲਵਾਂ ਮਾਫੀ ਕਿਸੇ ਪਲ ਆਪ ਹੀ!
ਜਾ ਕੇ ਇਥੋਂ ਕੌਣ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕਦੇ ਇਸ ਰਾਹ ਤੇ!
ਜਦ ਤੱਕ ਚੱਲਦੇ ਨੇ ਸਾਹ ਬਸ
ਲੈ ਲਵਾਂ ਲਾਹਾ ਜ਼ਰਾ!
ਮਨ ਦੀਆਂ ਬੇਚੈਨੀਆਂ ਤੇ
ਮਨ ਦੀਆਂ ਉਦਾਸੀਆਂ
ਨਾਲ ਨਾ ਤੁਰ ਪੈਣ ਕਿਧਰੇ!
ਸੋਚਦਾਂ ਤੇ ਡਰ ਰਿਹਾਂ!
ਇਸ ਜਗ੍ਹਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਆਪਣਾ ਤਾਂ ਉੱਥੇ ਕੌਣ ਹੈ!
ਮਨ ਦੀ ਇੱਕ ਧਰਵਾਸ ਲਈ
ਕੋਈ ਆਸਰਾ ਜਿਹਾ ਲਭ ਰਿਹਾਂ!
--ਰੈਕਟਰ ਕਥੂਰੀਆ
No comments:
Post a Comment