Oct 28, 2019, 7:17 PM
ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ 29 ਜਾਂ 30 ਅਕਤੂਬਰ ਨੂੰ ਹੋਵੇਗਾ
ਲੁਧਿਆਣਾ: 28 ਅਕਤੂਬਰ 2019: (ਸਾਹਿਤ ਸਕਰੀਨ ਬਿਊਰੋ)::
ਪੰਜਾਬ ਖੇਤੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਸੇਵਾ ਮੁਕਤ ਸੀਨੀਅਰ ਪਲਾਂਟ ਬਰੀਡਰ ਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਕਵੀ ਡਾ: ਸੁਖਚੈਨ ਸਦੀਵੀ ਅਲਵਿਦਾ ਕਹਿ ਗਏ।
ਪਿੰਡ ਗੋਸਲਾਂ (ਨੇੜੇ ਮਲੌਦ) ਦੇ ਜੰਮਪਲ ਡਾ: ਸੁਖਚੈਨ ਪੰਜਾਬ ਖੇਤੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਸਨ ਅਤੇ ਇਥੇ ਹੀ ਪੂਰੀ ਉਮਰ ਪੜ੍ਹਾਇਆ ਤੇ ਪਲਾਂਟ ਬਰੀਡਿੰਗ ਚ ਖੋਜ ਕਾਰਜ ਕੀਤੇ।
ਡਾ: ਸੁਰਜੀਤ ਪਾਤਰ ਤੇ ਡਾ: ਚਮਨ ਲਾਲ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗ ਨਾਲ ਵਰਤਮਾਨ ਦੇ ਰੂਬਰੂ ਪੁਸਤਕ ਸੰਪਾਦਿਤ ਕੀਤੀ।
1976 ਚ ਉਸ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਮੌਲਿਕ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਮੋਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਿੱਤਰ ਡਾ: ਗੁਰਸ਼ਰਨ ਰੰਧਾਵਾ ਨੇ ਸੰਪਾਦਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਦੂਜਾ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਿਹ ਘਰ ਸੀ। ਡਾ: ਸਤਿੰਦਰ ਬਜਾਜ ਦੀਆਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਹੁਨਾਲੀ ਧੁੱਪ ਨਾਮ ਹੇਠ ਪੰਜਾਬੀ ਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤੀ।
ਇਹ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੰਦਿਆਂ ਡਾ: ਸੁਰਜੀਤ ਪਾਤਰ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਡਾ: ਸੁਖਚੈਨ ਦੇ ਸਪੁੱਤਰ ਗਗਨ ਦੇ ਬੈਂਗਲੌਰ ਤੋਂ ਪੁੱਜਣ ਤੇ ਹੀ ਸੰਭਾਵੀ ਤੌਰ ਤੇ 29 ਜਾਂ 30 ਅਕਤੂਬਰ ਨੂੰ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।
ਪੰਜਾਬ ਆਰਟਸ ਕੌਸਲ ਦੇ ਚੇਅਰਮੈਨ ਡਾ: ਸੁਰਜੀਤ ਪਾਤਰ, ਸਕੱਤਰ ਜਨਰਲ ਡਾ: ਲਖਵਿੰਦਰ ਜੌਹਲ, ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਡਮੀ ਲੁਧਿਆਣਾ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਪ੍ਰੋ. ਗੁਰਭਜਨ ਸਿੰਘ ਗਿੱਲ, ਪ੍ਰਧਾਨ ਪ੍ਰੋ: ਰਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਭੱਠਲ, ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਪ੍ਰੇਮ ਸਿੰਘ ਬਜਾਜ, ਕੇਂਦਰੀ ਪੰਜਾਬੀ ਲੇਖਕ ਸਭਾ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਦਰਸ਼ਨ ਬੁੱਟਰ, ਡਾ: ਫਕੀਰ ਚੰਦ ਸ਼ੁਕਲਾ, ਹਰਬੰਸ ਮਾਲਵਾ, ਗੁਰਚਰਨ ਕੌਰ ਕੋਚਰ, ਡਾ: ਗੁਰਸ਼ਰਨ ਰੰਧਾਵਾ, ਇੰਦਰਜੀਤ ਕੌਰ ਭਿੰਡਰ, ਕਹਾਣੀਕਾਰ ਸੁਖਜੀਤ,ਰਾਗ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਦੇ ਸੰਪਾਦਕ ਅਜਮੇਰ ਸਿੱਧੂ, ਜਸਵੰਤ ਜਫ਼ਰ ਡਾ. ਗੁਰਇਕਬਾਲ ਸਿੰਘ, ਸਹਿਜਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਮਾਂਗਟ,ਮਨਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਧਨੋਆ, ਡਾ. ਜਗਵਿੰਦਰ ਜੋਧਾ, ਤ੍ਰੈਲੋਚਨ ਲੋਚੀ, ਡਾ: ਅਨਿਲ ਸ਼ਰਮਾ, ਨਿੰਦਰ ਘੁਗਿਆਣਵੀ , ਡਾ: ਗੁਲਜ਼ਾਰ ਪੰਧੇਰ,ਡਾ: ਦੇਵਿੰਦਰ ਦਿਲਰੂਪ, ਡਾ: ਸ ਨ ਸੇਵਕ ਨੇ ਵੀ ਡਾ: ਸੁਖਚੈਨ ਮਿਸਤਰੀ ਦੇ ਦੇਹਾਂਤ ਤੇ ਡੂੰਘੇ ਅਫ਼ਸੋਸ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਡਾਕਟਰ ਸੁਖਚੈਨ ਮਿਸਤਰੀ ਹੁਰਾਂ ਦੇ ਕੁਝ ਅਹਿਸਾਸ
“ਬੱਚਾ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਵੱਡਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਸਕੂਲ ਉਹਦੇ ਸੁਫਨਿਆਂ ਨੂੰ ਫਰੇਮ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਅਧਿਆਪਕਾਵਾਂ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਦੱਸਦੀਆਂ ਨੇ-
ਆਦਮੀ ਸਮੁੰਦਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ,
ਸਗੋਂ ਬਾਰ੍ਹਾਂ ਜਰਬ ਬਾਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਮਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ,
ਮੁਹੱਬਤ ਗੁਨਾਹ ਹੈ
ਬੱਚਾ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਅਤੇ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੇ ਤੌਰ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੇ
ਜੰਗਲ ਵਿਚ ਜਕੜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ
ਬੱਚਾ ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਰੁੱਖਾਂ ਦੇ ਸਿਰਾਂ ‘ਤੇ ਨੱਚਦੇ
ਚੰਨ ਦੇ ਸੁਫਨੇ ਸਿਰਫ ਜੰਗਲ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।”
ਡਾਕਟਰ ਸੁਖਚੈਨ ਮਿਸਤਰੀ ਹੁਰਾਂ ਦੇ ਕੁਝ ਅਹਿਸਾਸ
“ਬੱਚਾ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਵੱਡਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਸਕੂਲ ਉਹਦੇ ਸੁਫਨਿਆਂ ਨੂੰ ਫਰੇਮ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਅਧਿਆਪਕਾਵਾਂ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਦੱਸਦੀਆਂ ਨੇ-
ਆਦਮੀ ਸਮੁੰਦਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ,
ਸਗੋਂ ਬਾਰ੍ਹਾਂ ਜਰਬ ਬਾਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਮਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ,
ਮੁਹੱਬਤ ਗੁਨਾਹ ਹੈ
ਬੱਚਾ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਅਤੇ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੇ ਤੌਰ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੇ
ਜੰਗਲ ਵਿਚ ਜਕੜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ
ਬੱਚਾ ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਰੁੱਖਾਂ ਦੇ ਸਿਰਾਂ ‘ਤੇ ਨੱਚਦੇ
ਚੰਨ ਦੇ ਸੁਫਨੇ ਸਿਰਫ ਜੰਗਲ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।”
